Wniesienie zarzutów od nakazu zapłaty po uprawomocnieniu się wyroku

Wniesienie zarzutów od nakazu zapłaty po uprawomocnieniu się wyroku w sprawie, której byliśmy stroną, a nic o niej nie wiemy

Co do zasady zgodnie z artykułem 491 kodeksu postępowania cywilnego zarzuty od nakazu zapłaty wnosi się w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu. Co mamy zrobić jednak, jeżeli nie otrzymaliśmy nakazu zapłaty w ogóle, ponieważ ktoś odebrał nasz nakaz i nas o tym nie poinformował? Co zrobić, kiedy sprawa sądowa już od lat jest zakończona i prawomocna, a my dowiadujemy się o niej przypadkowo i co więcej – jest wobec nas prowadzona egzekucja?

Na pierwszy rzut oka słusznym wydaje się sięgnięcie do instytucji wznowienia postępowania o której mowa w artykule 399 kodeksu postępowania cywilnego(kpc) i następnych. Wśród podstaw wznowienia postępowania należałoby szukać takiej, która pasowałaby do nieprawidłowego doręczenia zastępczego z art. 138 kpc. Taką podstawę mógłby stanowić art. 401 ustęp 2 kpc, zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności jeżeli strona tego postępowania wskutek naruszenia przepisów prawa była pozbawiona możności działania. Jednak zdaniem Sądu Najwyższego naruszenie przepisów postępowania, które skutkuje pozbawieniem możliwości działania i powoduje całkowite pozbawienie skarżącego możności obrony jego praw, może być jedynie NEWSLETTER – listopad 2013r. wynikiem postępowania sądu lub innego uczestnika postępowania. W związku z powyższym zatrzymanie przesyłki przez dorosłego domownika nie jest uchybieniem sądu, które można zakwalifikować jako naruszenie prawa, ponieważ doręczenie dokonane przez sąd było prawidłowe.

Możemy natomiast obalić domniemanie prawidłowości doręczenia przesyłki wnosząc jednocześnie odpowiednie środki procesowe. Wynika to z art. 234 kodeksu postępowania cywilnego, a także z orzeczenia SN, które mówi że „doręczenia przewidziane w art. 138 i 139 par. 1 KPC oparte są na domniemaniu, że pismo sądowe dotarło do rąk adresata i że w ten sposób doręczenie zostało dokonane prawidłowo. Domniemanie to jednak może być przez stronę obalone. Adresat może bowiem dowodzić, że pisma nie otrzymał i o nim nie wiedział, gdyż osoba, której pismo doręczono zastępczo, bądź urząd, w którym je złożono, nie oddały mu pisma.” Stosownie do innego orzeczenia Sądu Najwyższego obalenie takiego domniemania nie prowadzi do wniosku, że doręczenia nie zostały dokonane ale jedynie do uchylenia ujemnych skutków, jakie dla strony wiążą się z tym doręczeniem, w zakresie biegu terminu.”

Podsumowując, kluczowe dla omawianego zagadnienia staje się ustalenie czy mamy do czynienia z doręczeniem prawidłowym czy nie. Zależnie od tego jaki będzie wynik naszych ustaleń, przysługują nam różne środki obrony przed skutkami nieprzekazania nakazu zapłaty.

Ważne orzeczenie:
Postanowienie SN z dnia 10.02.1999. o sygn. II CKN 1081/98

„Pozbawienie możności działania jako podstawa skargi o wznowienie postępowania tylko wówczas może wchodzić w grę, jeśli było wynikiem naruszenia przepisów prawa. Wynika to wprost z art. 401 pkt 2 KPC. Naruszenie takie zachodzi wówczas jeżeli sąd z własnego błędu lub na skutek działania strony (uczestnika) podejmie działanie lub zaniecha czynności sprzecznie z prawem. Nie można jednak uznać, że ewentualne zatrzymanie przesyłki przez dorosłego domownika jest uchybieniem sądu, które można zakwalifikować jako naruszenie prawa.”

 Podsumowanie:
1. Jeżeli przeciwko nam prowadzone jest postępowanie egzekucyjne, a nie znamy podstawy prawnej tego postępowania, możemy się przed tym skutecznie bronić za pomocą instytucji przewidzianych w kodeksie postępowania cywilnego. 

• WNIESIENIE ZARZUTÓW OD NAKAZU ZAPŁATY PO UPRAWOMOCNIENIU SIĘ WYROKU W SPRAWIE, KTÓREJ BYLIŚMY STRONĄ, A NIC O NIEJ NIE WIEMY
• POSTANOWIENIE SĄDU NAJWYŻSZEGO Z DNIA 10 LUTEGO 1999 ROKU O SYGN. II CKN 1081/98